Ankaragücü tarih boyunca ne zaman kenetlense, karşısında hiçbir güç duramamıştır. Bu takım; futbolcusuyla, taraftarıyla, basınıyla ve şehriyle bir araya geldiğinde neler yapabileceğini defalarca kanıtlamıştır. Bugün yine o günlerden birindeyiz. Ligin son dört haftasına girilirken, sadece sahadaki 11 futbolcuya değil, tribündeki her yüreğe, kalemiyle destek veren her basın mensubuna, sosyal medyada sesini duyuran her Ankaragüçlü’ye büyük sorumluluk düşüyor.
Artık kişisel kırgınlıkları, yönetim tartışmalarını, geçmişte kalması gereken polemikleri bir kenara bırakmanın zamanıdır. Önümüzde dört hayati maç var ve bu maçlarda Ankaragücü’nü ayakta tutacak en büyük güç, her zaman olduğu gibi gerçek sahipleri olan taraftarıdır. Tribünleri tıklım tıklım doldurmalı, sahadaki oyuncuya güç vermeliyiz. Ancak bunu yaparken, zaman zaman bizi dağıtan ve zarara uğratan küfürlü tezahüratlardan da uzak durmalıyız. Enerjimizi birbirimize değil, rakibe yöneltmeliyiz.
Yönetimle ilgili söyleyecek sözlerimiz elbette var ama şimdilik bunlarıda erteliyoruz ve doğru zamanda dile getirmeliyiz. Bugün tribünde verilmesi gereken mesaj, bu takımın ligde kalması gerektiğidir. Şu an Ankaragücü’nün lige tutunması her şeyden öncelikli. Yönetimle ilgili nihai değerlendirmeyi ise sezon sonunda yapmalı, istifa konusunu o zaman masaya yatırmalıyız. Kongre günü geldiğinde ise, hep birlikte gerekli cevabı demokratik bir şekilde orada vermeliyiz.
Unutulmamalı ki bugün tek bir önceliğimiz var: Ankaragücü’nü ligde tutmak. Bu arma, hepimizden büyük ve kimse bu armanın üstünde değildir. Kırgınlıklarımızı bir kenara bırakıp, el ele vererek bu takımı bu kaostan çıkarmalıyız. Çünkü biz bir olursak, yine kimse önümüzde duramaz.
Ankaragücü hep birlikteyken güçlüdür. Ve şimdi, tam da o birlik zamanıdır.
